R akustyczne
Encyklopedia PWN
fiz. powierzchnia ciała odbijająca regularnie i niemal całkowicie padające na nią promieniowanie (elektromagnetyczne, sprężyste, cząstek naładowanych);
zespół urządzeń przeznaczonych do odbioru audycji radiowych z rozgłośni radiowej i ich przekazywania (za pomocą linii przewodowych i głośników) abonentom lub innym użytkownikom, a także do przekazywania audycji własnych;
drgania (o małej amplitudzie) atomów tworzących sieć krystaliczną wokół ich położeń równowagi.
rezonans
fiz. szybki wzrost amplitudy drgań układu fiz., gdy częst. zewn. drgań wymuszających f jest zbliżona do częst. drgań własnych układu f0;
[łac.],
wielkość bezwymiarowa charakteryzująca drgające układy mech., akustyczne lub elektryczne;
dyfrakcja fal, ugięcie fal,
fiz. zespół zjawisk związanych z odstępstwami od praw optyki geometrycznej występującymi podczas rozchodzenia się fal, na brzegach nieprzezroczystych przesłon, a także na niejednorodnościach ośrodka, i to tym wyraźniej, im bardziej rozmiary przeszkód (otworów) są zbliżone do długości fali.
